Mensen die overwegen een hond in het gezin op te nemen, twijfelen vaak : een puppy, een jonge herplaatser of een al iets oudere asielhond ?

 

Bij een puppy heb je het voordeel dat je het hem/haar ziet opgroeien. Dat is natuurlijk heel charmant. Toch zijn er ook zaken waar sommige mensen tegenop kijken : de ongelukjes in huis, alleen leren zijn, het stukbijten van spullen, …

Het kleine hummeltje moet alles nog leren : dat kost tijd, geduld en inzet van de baasjes. De aanschafprijs van een puppy varieert sterk. Als eenzelfde type puppy op plaats A honderden Euro’s goedkoper is dan op plaats B, vraag je dan zeker af of je met een gewetensvolle aanbieder dan wel een broodfokker te maken hebt.

Honden die in het asiel verblijven, zijn daar niet per definitie “gedumpt omdat ze stout zijn”. Sommige honden komen in het asiel terecht na een onprettige situatie, andere hadden een schitterende thuis en kwamen er terecht omdat baasje overleed, bijvoorbeeld.

In veel gevallen hebben deze honden al wel een basis-opvoeding gehad. De asielmedewerkers kunnen je informeren over het karakter van de hond, of hij/zij zindelijk is, met katten overweg kan, … Vaak wordt er ook binnen het asiel met de honden gewerkt, om hen zaken aan te leren (ja hoor, ook een volwassen hond kan je nog perfect zaken bijbrengen !).

De adoptie-bijdrage ligt beduidend lager dan de aanschafprijs van een puppy.

Wat je voorkeur ook is : kijk rond, stel vragen, ga op bezoek, laat je eventueel begeleiden, … en vergeet vooral niet heel veel PLEZIER te beleven met je nieuwe gezinslid.

Bron: Flappies hondentraining